Ruchome elementy linii produkcyjnych najczęściej napędzają silniki elektryczne o zróżnicowanej mocy. Moc, która zostaje przez nie wytwarzana przekazywana jest urządzeniom, takim jak na przykład taśmociągi czy inne przesuwające się nośniki. Wprawienie ich w ruch wymaga jednak odpowiedniego mechanizmu pośredniczącego. Musi on być dodatkowo łatwy w przystosowaniu do rozmaitych warunków, jakie panują na hali produkcyjnej. Taśmociąg może przecież znajdować się z różnych stron silnika. Funkcję pośredników w układzie napędowym pełnią motoreduktory.
Istnieją dwie podstawowe i zarazem najbardziej popularne wersje tych urządzeń. Motoreduktor walcowy to przyrząd służący do przenoszenia mocy silnika, zbudowany z dwóch okrągłych tarcz wyposażonych w zębatki. Tarcze te położone są równolegle, co powoduje że mechanizmy zębatkowe nachodzą na siebie. Drugą wersją urządzenia jest przekładnia slimakowa. W tym przypadku okrągła tarcza zakończona zębatką napędzana jest cylindrycznym wałkiem, na którym wyrzeźbiony jest gwint o ślimakowatym kształcie. To ostatnie rozwiązanie jest stosunkowo często wykorzystywane w układach napędu. Pozwala bowiem na znacznie dokładniejszą kontrolę ruchu – charakterystyczny profil gwintu oraz prostopadłe położenie cylindra i tarczy powoduje, że mechanizm w trakcie obrotu stawia większy opór. Dzięki specyficznej budowie ten rodzaj motoreduktora łatwiej jest też dostosować do wymagań przestrzeni.
